Jest bardzo dużo czasopism retro, zarówno tych papierowych, jak i wydawanych w formie PDF. Także w innej postaci – na przykład diskmagów czy HTML. Z tego zbioru, który wciąż pulsuje swą nieregularnością (powstawanie i upadek kolejnych tytułów, ich częstotliwość ukazywania się) na powierzchni ciężko dostrzec te które poruszają tematykę Amigi NG, czy konkretnie AmigaOS 4.
Nasze rodzime pisma
AMIGAZYN
Wydawane od 2014 r. Wersja papierowa – jest.
Wychodzi jako kwartalnik. A4, 90 stron częściowo w kolorze. Tematyka NG zajmuje proporcjonalnie miejsca do reprezentacji w społeczności amigowców czyli niewiele.
https://www.amiga.net.pl/index.php?kwt=4022&lng=pl
Amiga User
Anglojęzyczne. Wersja papierowa – jest.
Opiera się na treściach z Amigazynu. Podobna sytuacja – treści NG nie będzie za dużo ze względu na fakt, iż największą potencjalną grupa kupujących pismo są posiadacze Amigi „klasycznej”, i to pod nich musi być produkt żeby sprzedał się. Trzeba patrzeć na to wydawnictwo jako na próbę zawalczenia z „Amiga Future”, cóż więcej po pierwszym numerze można rzec.
https://www.amiga.net.pl/index.php?kwt=4032&lng=pl
„Komoda & Amiga plus”
Wersje: polska i angielska. Wydawane od 2015 r.. Wersja papierowa – jest.
A4, kolor, 82 strony. W zasadzie dla fanów komputerów Commodore i Amiga, ale są też i treści NG (w ostatnim numerze #07 – wywiad z Dickinsonem i demo Final Writera pod AROS-a). Wersje PDF są bezpłatne.
Można wspomnieć o ukazujących się w przeszłości, a możliwych obecnie legalnie do pobrania w PDF:
- polska edycja Total Amiga (2005-2009) – 5 numerów.
https://www.ppa.pl/totalamiga/
- PPA (2009-2015) – 14 numerów
- Exec (2000-2001 i 2010) – 6 numerów
Na świecie
Amiga Future
Niemcy. Wersje: niemiecka i angielska. Wersja papierowa – jest.
Jest podstawowym i najbardziej znanym regularnie wydawanym tytułem.
Starsze numery dostępne są za darmo online:
http://www.amigafuture.de/kb.php?mode=cat&cat=65
Można też je zakupić jako PDF (3 euro za sztukę). Tradycyjne wydanie to 6,50 euro (9,50 za wersję z CD), roczna prenumerata (6 numerów) w najlepszej wersji to 70 euro.
https://www.amigashop.org/index.php?language=en
aMiGa=PoWeR
Francja. Tylko wersja francuskojęzyczna. Wersja papierowa – jest.
To nie jest to Amiga Power wydawane w latach 1991-1996, proszę zwrócić uwagę na inną, oryginalną pisownię (duże i małe litery). Aby je zdobyć trzeba zapisać się do AFLE (francuskie stowarzyszenie amigowców) i uiścić opłatę roczną (niecałe 32 euro dla Francji, i niecałe 43 euro dla obszaru Unii Europejskiej).
Innym sposobem jest nabycie numerów archiwalnych – kompilację pierwszych 12 można kupić na CD, a dostępne na magazynie papierowe – w siedzibie redakcji po 6 euro, a starsze numery po 5 euro.
Czasopismo ma 28 stron, druk kolorowy laserowy, ilość numerów w ciągu roku 1-2.
Warte podkreślenia jest to że pismo jest skierowane konkretnie do fanów NG, OS4 czy MorphOS wypełnia cały numer, nie są dodatkiem czy „kącikiem” jak w większości pism amigowych, a podejmowane tematy są ambitne.
http://amigapower.free.fr/anciens.html
aktualizacja: czasopismo zostało zawieszone, ostatni numer to 59 z października 2017 roku.
BITPLANE
Włochy, tylko wersja włoskojęzyczna. Wersja papierowa – jest.
Od początku (numer 0 to październik 2001 roku) było pismem dla wszystkich amigowców i miłośników alternatyw (w logo strony znalazło się nawet Haiku).
Wydano 27 numerów, wiele z płytami CD. Ostatni ukazał się we wrześniu 2013 r. i zawierał rzeczy z wielkim poślizgiem (Pianeta 2012). Cena to 9,50 euro. Strona żyje, wydawca znany (Virtualworks – jedna z firm z której po połączeniu powstało ACube) niemniej inicjatywa martwa. Pismo było tylko o NG – rzadkość, niestety nie utrzymało się.
aktualizacja: w 2018 strona została zamknięta, a napis który tam został umieszczony nie pozostawia nadziei na kontynuację czasopisma, choć z drugiej daje sygnał na powstanie czegoś nowego.
„Nella vita ogni fine è solo un nuovo inizio (Anonimo)” czyli „W życiu każdy koniec to tylko nowy początek (Anonim)”.
Total Amiga
Oryginalna edycja, jak widać po okładce na początku artykułu edycja polska była jej wiernym tłumaczeniem.
Wydawana przez SEAL (South Essex Amiga Link) od października 1998 r. (pierwsze 9 numerów jako „Clubbed”) do kwietnia 2007 r. Łącznie ukazało się 26 numerów. Potem prenumeratorzy zostali przekierowani do „Amiga Future”.
http://www.totalamiga.org/index.html
Amiga Mania
Węgry. Tylko wersja węgierskojęzyczna.
Ogólnoamigowe. Darmowy PDF, 40 stron.
http://amigamania.amigaspirit.hu
Amiga Forum
Szwecja. Tylko wersja szwedzkojęzyczna. Wersja papierowa – jest.
Czasopismo wydawane przez SUGA (Swedish User Group of Amiga). Do pobrania za darmo, w formie papierowej – do kupienia w AMIGAstore.eu w cenie (w zależności od numeru) 2,80-3,80 euro. Format A5, częściowo w kolorze, 28 stron. Niestety tematy NG poruszane są rzadko. Jest 2-4 numery do roku.
http://suga.se/amigaforum/arkiv.html
Amiga MAD
Norwegia. Wersja norweska i angielska.
Wydawane przez NAF (Norsk Amiga Forening). Do pobrania za darmo. Wcześniej to pismo nazywało się Amiga Guide Magazine i pod tytułem Amigaguiden ukazuje się nadal w wersji norweskojęzycznej. 28 stron, częściowo kolor, PDF. Jest o NG, niestety pismo ma za niską objętość (rzeczywista zawartość, bez „dopychaczy”). Niestety, pomimo że powyżej okładka jest z numeru 60 to od kilku lat czasopismo ukazuje się w cyklu jeden numer na rok. Ciekawostka – gazetka składana na AmigaOne XE za pomocą programu Page Stream.
https://amiga.zone/mag/downloads/2
Amigaville
Magazyn anglojęzyczny. Wersja papierowa – tak.
Pismo które już nie istnieje choć mogłoby. Autor po trzech darmowych numerach PDF zdecydował się wydać je na papierze. Numer 4 to 36 stron, kolor, cena 2 funty. Sprzedaż na poziomie 30 szt. podcięła mu wiarę i ochotę w na robienie kolejnych numerów.
Podaję jako przykład negatywny jak do tego nie należy się zabierać (w pojedynkę, i z nadmiernym optymizmem), więcej w dyskusji w wątku na PPA.
Ponieważ strona autora jest tylko w wayback (wygasła) udostępniam nr 3 (34 str., 43 MB) tutaj
Retroplanet
Grecja. Tylko wersja greckojęzyczna. Wersja papierowa – jest.
Pismo o komputerach retro, nie tylko Amidze, niestety tematów NG brak. Wspominam o nim tylko dlatego że jest wydane na papierze i na dobrym poziomie. Nawet na tak małym amigowym rynku jak Grecja w narodowym języku – da się.
Nie mam pojęcia czemu dziś strona wydawcy nie działa, ale zostawiam link: http://www.retroplanet.gr
Ostatni numer jest z czerwca tego roku, i można obejrzeć go pod linkiem niżej:
https://amiga.gr/2017/06/754/retro-planet-16
Grecja jest przykładem jak, na z pozoru małym rynku, wiele dzieje się. Pojedyncze artykuły o NG ukazywały się w – a jakże – innych pismach greckich. Tak to już jest, jak coś nie jest po polsku albo angielsku to ciężej na to trafić. Zbiorek greckich czasopism („Amiga Hellas”, „Another World” i „Phoenix”) „leży sobie” na issu:
https://issuu.com/greekretrofanzines
Amiga Point of View
Anglojęzyczne.
Ostatni numer wyszedł w 2010 r., ale w ubiegłym był temat na zagranicznych forach o reaktywacji, tym razem płatnej. O NG w nim nie ma nic. Podaję jako przykład, że da się zrobić darmowe pismo amigowe na 120 stron.
Pozostałe pisma
W sumie pism zahaczających o „Amiga NG” było więcej, ale to raczej były różne elektroniczne ziny (PDF), pozycje niewielkie objętościowo, bądź o krótkim życiu. Może wspomnę jeszcze o Amiga Insider (2004-2005, niemieckojęzyczne)
Podsumowanie
Na tym kończę przegląd współczesnych czasopism amigowych. Starałem się napisać kilka słów o każdym, i przede wszystkim podać linki do miejsc skąd można je pobrać bądź kupić.
Na pewno kilka przeoczyłem. Jeśli znacie jakieś amigowe czasopisma współczesne (2000 r. i późniejsze) które tu nie wymieniłem – piszcie w komentarzach.
Wnioski dla mnie są takie:
- pismo papierowe niskonakładowe jest zawsze możliwe, ale nie zawsze cena jest tym czynnikiem przeważającym na decyzji kupna
- język nie jest ograniczeniem, wersje narodowe są w stanie się utrzymać
- podstawą sukcesu jest cykliczność wydań i wypełnianie pisma treściami, a nie sztuczne „robienie” stron reklamami i grafikami
- projekty jedno-kilkuosobowe mają krótki żywot – przetrwanie to 5 osób i więcej
- nie istnieje jeden najlepszy model sprzedaży i dystrybucji – z podanych wyżej każdy z magazynów jest wydawany w trochę inny sposób, i wszystkie utrzymują się na powierzchni
Nie ukrywam że inspiracją do przeglądu czasopism była chęć przyjrzenia się „jak robią to inni”, i wpis dzisiejszy bezpośrednio wynika z komentarzy pod poprzednim – eksplorowania tematu „czy jest na rynku miejsce na pismo Amiga NG” . Jak widać – poza francuskojęzycznym a więc o ograniczonym zasięgu światowym – takiego pisma nie ma. Czy ma szanse w Polsce? O tym żeby dowiedzieć się – trzeba spróbować ;-)
AmigaOne 
Sporo tego w sumie.
Nie jest dużo jak na kilkanaście lat „NG”, ale nie da się nie zauważyć dwóch rzeczy: prasa amigowa na świecie to nie tylko „Amiga Future”, a polski rynek prezentuje się na tle świata całkiem nieźle.