W ostatnim poście pochwaliłem się łamaniem barier. Od tamtej pory wrzuciłem filmik z zawartością książki (kartkowanie na żywo) jako uzupełnienie posta, ale dziś czas odsłonić kolejne uderzenie.
Google Play
Jakiś czas temu założyłem tam konto i wstawiłem wspomnianą książkę w formie PDF. Po długiej weryfikacji (więcej jak tydzień) mogę już dzisiaj się pochwalić:
Wstawiłem publikację z ISBN i z 2018 roku, żeby zacząć od pewniaka (w kontekście weryfikacji mnie). Być może dlatego (że niby „staroć”) została automatycznie ścięta cena (z 40 zł na 27.20 zł).
To wejście (właściwie „wyjście na zewnątrz”) na miarę pokazu Amigi NG na Pixel Heaven w 2018 r.. Może nie tak spektakularne, ale za to nie lokalne. Pixel Heaven minęło, książka będzie latami (chyba, że ją zdejmą). Praktycznie brak konkurencji tematycznej (ledwie kilka pozycji amigowych). Wyborne towarzystwo („Bajty polskie” Kluski). „Tak to się robi”. Wyjście z bajora kolejnym etapem ewolucji, zachęcam do własnych prób.
dodane: 1.09.2020
Parę spostrzeżeń dla kolejnych odważnych.
Ścięcie ceny nie jest zależne od daty publikacji. Prawdopodobnie robi to algorytm, być może największy udział w nim ma objętość książki. Najlepsza metoda to chyba zawyżać ceny i potem samemu obniżyć, na podstawie ceny ustalonej przez Google.
„Poza przypadkami, w których firma Google pełni funkcję Twojego przedstawiciela lub jest zobowiązana sprzedawać książkę w cenie ustalonej przez wydawcę, Google ma prawo ustalać ceny, które uzna za stosowne.”
Druga kwestia, już po dokonaniu tutaj wpisu miałem weryfikację konta bankowego. Po informacji na e-mail że coś takiego zrobią, po 3 dniach otrzymałem przelew z zakresu 1 grosz – 1 zł. Dla mnie było to 66 groszy. Tę kwotę musiałem wpisać w okienku w swoim panelu w Centrum Partnerów. Chyba tam, czas biegnie, mogę nie pamiętać. Wspominam w każdym razie że jest dodatkowa weryfikacja. Samo rozliczanie się z Google jest raz w miesiącu, przelew następuje gdy na koncie jest więcej niż 2 zł.
Łamiemy kolejne bariery – tak jak magazyn Amiga NG był pierwszym czasopismem w wydawnictwie A2 wydanym w pełnym kolorze, tak mamy wreszcie pierwszą książkę amigową wydaną w pełnym kolorze.
Książka swoje wyczekała – miała być wydana drukiem w okolicy sprzedaży ‚Tabora’. ‚Tabor’ się opóźnił, ale wreszcie jest – więc temat wrócił. Można zamawiać, druk będzie w lutym. Jest nowa okładka, ale zawartość jest ta sama co w wersji PDF.
Sprawdziła się zasada, że gdy jest dobra wola po obu stronach porozumienie zawsze jest możliwe. Stąd fajna cena (45 zł), niewiele wyższa od ceny e-booka w swoim czasie.
Dodane 22 lutego
Otrzymałem dwa egzemplarze autorskie od wydawcy. Poniżej zdjęcia jak to wygląda na żywo.
Nie jest to kreda, papier jak do ksero tyle, że gładki. To nie jest papier kredowy, tylko powlekany, dosyć cienki, o gramaturze 115 g. Czerń nie występuje, to znaczy tam gdzie jest czarne kolor jest ciemnoszary, jakby ta czerń była wyblakła. Na szczęście występuje to tylko na kilku obrazkach. Poza tym mankamentem reprezentacja kolorów jest dobra, a druk jest ostry. Zdjęcia były robione o poranku w świetle słonecznym, nie wiem czemu kolor kartek wyszedł żółtawy, w rzeczywistości papier jest biały. Oprawa twarda.
AmiWest to impreza długo mało znana w Europie i dla większości amigowców na świecie wydarzenie niewielkiej rangi. Mimo świetnej organizacji i długiej tradycji tych spotkań było to raczej wydarzenie integracyjne dla stowarzyszeń amigowców z Ameryki Północnej. Sytuacja zmieniła się od czasu, gdy Dickinson sobie umyślił regularnie tam bywać. Od tamtej pory każdy AmiWest jest śledzony przez fanów AmigaOS 4 jako miejsce, gdzie padają ważne deklaracje na temat planów rozwoju.
W przeciwieństwie do Neuss, które jest imprezą przede wszystkim wystawców, sprzedawców i amigowych celebrytów, AmiWest jest istotny dla nas z powodu prelekcji zarówno Dickinsona jak i programistów AmigaOS 4. I na tych wątkach chcę się skupić w moim krótkim podsumowaniu.
DevCon czyli konferencja deweloperów. Steven Solie przedstawił znów zapowiedzi, ale tym razem wygląda to na spójny możliwy do realizacji plan, ponieważ podano cele do osiągnięcia i przedstawiono restrukturyzację zespołu deweloperskiego. I tak, Exec SG został przejęty na własność przez Dickinsona. SG to”second generation”; zapowiedzi ciągną się od dawna, już na początku dokumentu „AmigaOS 4.0 Feature List Revision 1.0” datowanym na 7 styczeń 2003 roku jest o Execu SG. Był potem testowany niepubliczny X-Kernel z obsługą multicore, który napisali Friedeni, lecz okazał się tylko próbą i został porzucony, a żadna jego istotna część nie zostanie wykorzystana w nowym kernelu. Exec SG będzie rozwijany przez zespół ExecSG w składzie: Thomas Frieden, Tony Wyatt, Olaf Barthel, Colin Wenzel, Jamie Krueger, Fredrik Wickstrom i Steven Solie. Wydzielenie oddzielnej ekipy da możliwość dołączenia programistów, którzy do tej pory nie chcieli współpracować z Hyperionem. Prace będą nadzorować: Trevor Dickinson, Timothy de Groote i Steven Solie.
Logo zespołu deweloperskiego ExecSG. Prawie jak nowy początek.
Dużo slajdów, które może zapierają dech w piersiach zwykłym użytkownikom, ale nie zawierają szczegółów istotnych dla programistów (no bo jak rozumieć np. „ExecSG is an integrated part of AmigaOS and also the underlying firmware”?). O tyle jest jasna sprawa, że rozwój w coraz większej części odbywa się poza Hyperionem – jemu pozostał Intuition, Amiga DOS i Workbench.
Pomarańczowy kolor – Hyperion, czerwony – ekipa ExecSG
ExecSG będzie opierał się o oryginalny Exec zaprojektowany przez Carla Sassenratha, z włączeniem komponentów takich jak: exec.library, expand.library, utility.library, emulator.resource, AmigaBoot, Kicklayouts, DumpDebugBuffer itp. Z prezentacji wynika, że kompatybilność ze starym oprogramowaniem ma wysoki priorytet: emulacja 68k (bez JIT-a), dołożenie obsługi Zorro. Dla mnie ciekawszą nowością jest obsługa UTF-8, obsługa wielu rdzeni, implementacja GART, obsługa 64-bitów oraz obsługa do 4 GB RAM. Jednym słowem – rewelacja.
Steven Solie. W tle młode pokolenie działa malując ;)
W tym samym dniu Mark Ritter zaprezentował swój edytor kodu „struct” oraz przedstawiono postępy przy nowej bibliotece DMA. Drugi dzień konferencji deweloperów to dzień wyzwań, najciekawszym punktem była chyba prezentacja Toniego Wyatta na temat programowania sterowników graficznych. Miał on też później inny wykład, na którym pokazywał narzędzie do naprawy partycji z systemem plików NFSG. Steven Solie rozważał możliwość przeniesienia znanych z Windows narzędzi, co powinno zachęcić deweloperów.
Edytor dla programistów „Struct”
Trevor Dickinson zaczął od wspomnienia o Gamescom, na którym pokazano (pod AmigaOS 4 rzecz jasna) „Wings” i „Diablo”.
‚Tabor’ zostanie wydany w formie poprawionej o nazwie Mark II. Początkowo 5 płyt testowych, potem (zapewne po Nowym Roku) pierwsza partia 100 szt. Edycja nazywać się będzie ‚Early Adopter’. Trevor Dickinson dwukrotnie wspomniał o zakupie grupowym Polaków (mnie osobiście wydaje mi się mało prawdopodobne, żeby praktycznie cały wsad poszedł do Polski – typuję 40 szt.). Kolejne edycje pewnie będą droższe – na razie cena to 450 dolarów, w tym jest płyta główna, system operacyjny i gwarantowana aktualizacja sterowników.
Co do pakietu Enhancer 2.0 to poszło już >24 obrazów beta, obecnie testowana jest wersja Release Candidate, pakiet ma zostać wydany w grudniu. Będzie zawierał wszystkie najnowsze sterowniki.
Ma zostać wydana odświeżona wersja X5000, czyli X5000+, z kartą graficzną Polaris, dojdzie nowa karta dźwiękowa na PCI-e i karta Wi-Fi. Wogóle ma być więcej opcji konfiguracji w sklepie.
Było też o kartach graficznych. Mam nadzieję, że się nie przesłyszałem i wspieranych jest ok. 650. Jest trochę zamieszania, ale prace idą ostro do przodu.
Był też Michael Battilana, który nie podał żadnych nowych szczegółów odnośnie dalszego biegu spraw własnościowych (scheda po Amiga Inc) bo nie mógł. Mówił dużo ciepłych słów o pięknie i zgodzie, jedyny konkret to deklaracja że strona amiga.com nie będzie ciągle zawierać jedynie motto i kiedyś zapełni się treściami. Te sprawy wymagają czasu (same rozmowy o przejęciu rzeczy po Amiga Inc, trwały 2 lata). Na razie trzeba czekać na rozstrzygnięcia.
Mike dostaje upominek od Steve’a na zakończenie swojego wystąpienia‚Tabor’ jednego z uczestników AmiWesta w obudowie In-Win X-Frame 2.0. Co się tyczy oficjalnej – na pewno nie będzie to Checkmate (za droga, choć z pewnością o wiele tańsza od powyższej).
Poniżej najciekawsze moim zdaniem prezentacje:
Trevor Dickinson z A-EON-u mówi o swoich planach dotyczących przyszłości projektów AmigaOne
Tony Wyatt mówi o programowaniu grafiki dla Amiga OS 4.1
Dawno nic nie wrzucałem – dzisiaj w cyklu „Pod lupą” artykuł o Amiga Forever, pakiecie do emulacji. Można zapoznać się z nim tutaj: Amiga Forever – edycja REMUTE XX AMIGAAAAA!
