1. Amiga DE – rewolucja której nie było

W artykule „Amiga dziś” – gdzie przedstawiłem historię Amigi od upadku Commodore po dzień obecny – wspominałem o Amiga DE. Uprościłem tam nieco pojęcie przedstawiając jako „coś jak Java” żeby nie gmatwać opisu historii wchodząc w jakieś boczne ściezki. Ponieważ jednak sama idea jest ciekawa, a temat raczej niewyeksploatowany – zdecydowałem się przedstawić to szerzej.

AmigaDE to skrót od Amiga Digital Enviroment – czyli środowisko cyfrowe Amigi. Chodzi tu o połączenie ideii i technologii które miały w zamyśle dać rewolucję.

Jak to się zaczęło

Zaczęło się od TAO Group – firma stworzyła wcześniej na palmtopa Zaurus SL 5550 (firmy Sharp) pewne autorskie rozwiązanie (mieli własną „wirtualną maszynę” Javy certyfikowaną przez firmę Sun).  Zaurus był to rewolucyjny w swoim czasie (2001 r.) model palmtopa – rewolucyjny bo wnosił na tę kategorię urządzeń otwarty system Linuks.

TAO miało dobrą pozycję na rynku japońskim i wyglądało na to że wszystko pójdzie po ich myśli. Ostatecznie kontrakt na implementacje Javy uzyskała firma Insignia Systems i TAO Group musiało obejść się smakiem.

Bardzo szybko nawiązali współpracę z firmą Amiga. Mieli już „Elate” który miał ambicje być RTOS (system czasu rzeczywistego) i dobrze integrował się z urządzeniami typu kamery, PDA i in. („Elate” miało swój debiut w kamerze cyfrowej JVC – GR-DV3000). Wcisnęli go więc Billowi McEvenowi.

Był on zafascynowany ideą cyfrowego otoczenia, w którym użytkownik korzysta swobodnie z różnych urządzeń i różnych treści. Hasło przewodnie firmy Amiga Inc. w tym czasie to „Amiga Anywhere” („Amiga gdziekolwiek”? – zresztą zarejestrowane jako znak towarowy).

Chodziło o stworzenie wydajnej, multimedialnej platformy głównie dla domu, ale nie tylko.

Miało to pracować na różnych typach urządzeń – w planach były z procesorem Intel, AMD, Motorola PowerPC, Strong ARM, MIPS, SH3/4/5, jak również miało to koegzystować z oryginalnymi systemami tych urządzeń – Windows98/CE/NT/2000, Linux, QNX, OS / 9, Palm, EPOC.

Jak to miało działać?

Jak widać na schemacie wyżej są 3 warstwy abstrakcji. Najniższa dotyczy sprzętu, jednego urządzenia bądź wielu współpracujących ze sobą, także przez internet. Druga warstwa to Java, a właściwie jej implementacja. Trzecia to Amiverse, czyli właściwe obiekty i usługi.

Tu dochodzimy do kolejnej idei: procesora wirtualnego. Programy miały być tworzone pod „procesor wirtualny” który miał swój interpreter na każdym urządzeniu pisany w assemblerze tego urządzenia, dzięki czemu było to w miarę szybkie. Czyli – program pracujący w Amiverse „nie wiedział” na jakim urządzeniu pracuje.

Cel – zniesienie ograniczeń wniesionych przez system operacyjny bądź CPU (typ procesora). Możliwość uruchomienia tego samego programu na wielu urządzeniach. Współpraca tych urządzeń ze sobą.

.

Powstało SDK (Software Development Kit), czyli pakiet dla programistów, pracujący w środowiskach Windows i Red Hat Linux. Można go było kupić za 99$ (także w Amazon i u Red Hat).  W pierwszym miesiącu sprzedało się 20.000 szt.

Była mowa o 117 aplikacjach, i miały być dostosowywane kolejne – z gier m.in. Heretic2, Shogo, Soldier of Fortune, Sin (Hyperion miał doświadczenie w portowaniu gier na Linuksa i MacOS), Descent Freespace, Worms Armaggedon.

Niżej garść zrzutów ekranu z SDK

z RedHat Linux

 

po lewej MPEG Player, po prawej Zoom i program do konwersji obrazu

 

po lewej widoczny odpalony w okienku Quake, po prawej emulator Amigi klasycznej (UAE)

 

po lewej efekty okien (przezroczystość), po prawej demko 3D

 

po lewej menedżer plików dla SDK, po prawej przeglądarka fontów

.

z Windows

   

kolejno: blat SDK, edytor dźwięku, Photogenics (program typu PhotoShop)

.

Zico

„Zico” to kodowa nazwa platformy referencyjnej dla komputerów stacjonarnych Amigi nowej generacji.

Były prowadzone rozmowy z wieloma firmami – konkrety wynikły ze współpracy z firmami Eyetech (AmigaOne), bPlan (Pegassos) i Elbox (karty PPC „Shark” do A1200 i 4000).

Specyfikacja była następująca:
– procesor – PPC, x86, ARM, SH4 lub MIPS
– minimum 64MB pamięci RAM
– karta graficzna Matrox nowej generacji (AGP)
– karta dźwiękowa (PCI) oparta o chip Creative emu10k1
– dysk twardy minimum 10 GB
– napęd CD/DVD/CD-R
– USB 1.0
– Firewire
– 10/100 Mbps Ethernet
– Modem 56K
– sloty rozszerzeń PCI

Powstanie nowej marki komputerów Amiga – AmigaOne

AmigaOne była właśnie takim komputerem zgodnym ze specyfikacja Zico.

Temu zagadnieniu poświęciłem oddzielne opracowanie. Jest to zbyt ważny temat by zamknąć go w jednym akapicie.

.

Co jeszcze?

Nowy język programowania Sheep stworzony przez tego samego człowieka (Wouter van Oortmerssen) który napisał Amiga E.

Miał przejąć rolę ARexxa. Więcej o języku (pdf, ang.) AW4_sheep

wywiad z autorem (ang.) tutaj

 

.

Tak więc – zapowiadało się pięknie.

A skończyło? – jak zwykle ;->

Jak to się skończyło

Żałośnie – właściwym podsumowaniem będzie przysłowie „z wielkiej chmury mały deszcz”.

W 2002 r. ukazał się pakiet „Amiga Anywhere Entertainment Pack #1” zawierający 4 gry: Planet Zed i Convex (ZeoNeo) oraz Gobbler i Solitaire (Pulsar Interactive) . Do tego dołączony był AACE (Amiga Anywhere Content Engine)  umożliwiający uruchomienie tych gier (jak i przyszłych które powstaną) na systemach Pocket PC, Pocket PC 2002, Windows CE 3.0 i Windows CE .NET.

Amiga Inc. za pośrednictwem swojej strony sprzedawała też remake klasycznych gier z Amigi w wersji na urządzenia mobilne.

Zmarginalizowanie AmigaOS (czego skutkiem było słabe wsparcie społeczności amigowców) i kiepska promocja Amiga DE – i niezły pomysł, który mógł dać faktycznie rewolucją, skończył jako nieznana większości ludzi ciekawostka informatyczna.

W mojej ocenie do 2005r. to była już wegetacja, choć na stronie firmy ciągle można znaleźć informacje na ten temat (Amiga DE/Amiga Anywhere). W 2004 r. firma Amiga została przejęta przez firmę – krzak KMOS, która przejęła nazwę Amiga  na siebie i Amiga jako firma działała dalej.

Oczywiście Bill McEven walczył do końca. Niżej link do filmiku z YT w którym prezentował ideę Amiga DE, bardziej znaną jako Amiga Anywhere

prezentacja Amiga Anywhere w TechTV

Jest tam pokazane jak gra w Planet Zed na laptopie z Windows, a potem przekłada kartę pamięci z grą do palmtopa z procesorem Strong Arm – i gra działa.

W 2007 r. jeszcze Bill McEven odgrażał się że nowy system jest realnym zagrożeniem dla Apple link

Ostatnia znana mi prezentacja to:

wywiad na targach Consumer Electronic Show w 2008 r.

Odpryski

To nie ostatnie słowo Amiga Inc. O kolejnych pomysłach tej firmy i nie tylko – przeczytacie w „Amiga Inc. – równia pochyła„